لندکروز

نسل اول (J70: 1990–1996)
در آوریل 1990 ، نوع جدیدی به نام پرادو ، با جلوپنجره جلو ، گلگیرهای جلو ، کاپوت موتور و چراغ های جلو ، دوباره طراحی شد. در همان زمان ، نام هایی مانند Land Cruiser و Land Cruiser II علاوه بر ژاپن در سایر نقاط جهان نیز استفاده می شد. علیرغم طراحی بدنه روی فریم که آن را بسیار آفرود می کند ، این خودرو برای استفاده در جاده به بازار عرضه شد.

در ژاپن با تزریق سوخت الکترونیکی و گیربکس چهار سرعته اتوماتیک همراه بود. موتور دیزلی 2.4 لیتری توربوشارژ با 71 کیلووات (97 اسب بخار ؛ 95 اسب بخار) و واحد گشتاور بالا 240 نیوتن متر (177 پوند) نصب شده است. این مجموعه شامل نسخه های 2 در و 4 در است که در تریم های SX ، LX یا EX (فقط 4 درب) موجود است.

سیستم تعلیق جلو برای بهبود هندلینگ به طرح "کمک فنر از طریق فنر" تغییر یافت. با لمس یک دکمه می توانید بین مراحل جذب کننده جابجا شوید. موتور 22R بنزینی به موتور 22R-E (تزریق سوخت الکترونیکی) ارتقا یافت ، موتورهای دیزلی با موتور 2.8 لیتری (2776 سی سی) 3 لیتری جایگزین شدند و موتور 2.4 لیتری (2446 سی سی) توربوشارژ دیزل 2.4 لیتری جایگزین شد توسط موتور دیزلی توربوشارژ 2L-TE با تزریق الکترونیکی. در سال 1993 ، موتور بنزینی 22R-E با موتور بنزینی 2.7 لیتری (2693 سی سی) 3RZ-FE و موتور دیزلی توربوشارژ 2L-TE با موتور دیزل توربوشارژر 3.0 لیتری (2982 سی سی) 1KZ-T جایگزین با آلومینیوم شد. سرسیلندر. 1KZ-TE توانست NO را کاهش دهد
x و دوده داشبورد با تغییراتی جزئی در سیستم تعلیق ، ترمزها و جزئیات تریم ، با طراحی جدید جایگزین شد.

نسل دوم (J90: 1996–2002)
در ماه مه 1996 ، سری J70 تغییر شکل داد و به عنوان سری J90 پرادو ، یک مجموعه مستقل ظاهر شد. بدن بلند شد. این طرح مانند J70 همچنان در حد متوسط باقی مانده است. سیستم تعلیق جلو با طراحی مستقل و مشترک با Tacoma و Hilux Surf ساخته شده توسط Hino جایگزین شد. J90 توسط Tahara Plant ساخته شده است ، که به صورت یک فاصله محوری کوتاه سه در و پنج چرخ بلند پنج در موجود است.

در ژاپن ، سری 3 در با یک R در سری های مختلف از RZ ، RX ، RS تا RJ شروع شد در حالی که خط 5 درب با T در سری های مختلف از TZ ، TX ، TS ، TJ شروع شد. همه مدل ها با استخوان جناغی مضاعف جلو و 4 سیستم تعلیق پیوندی و همچنین 4WD تمام وقت ارائه می شدند. ABS و یک مانیتور فیلد که ارتفاع سنج ، دماسنج و فشار را نشان می دهد در همه مدل ها استاندارد بود. مانیتور صحرایی به عنوان تجهیزات استاندارد در آفریقای جنوبی در دسترس نبود. نمایش تلویزیون و مجموعه صوتی اختیاری بود.

موتورهای بنزینی شامل 2.7 لیتر (2693 سی سی) 3RZ-FE و جدید در مدل های پرادو ، 3.4 لیتر (3378 سی سی) V6 5VZ-FE بودند. موتورهای دیزلی موتور 2.8 لیتری (2776 سی سی) 3 لیتری ، 3.0 لیتری (2986 سی سی) 5 لیتری و 3.0 لیتری (2982 سی سی) 1KZ-TE بودند.

یک نسخه لوکس از J90 نیز وجود داشت که Challenger نام داشت. [نیاز به منبع] از ویژگی های Challenger صندلی های چرمی استاندارد و چوب روی داشبورد است.

در ژوئن 1999 ، تغییرات جزئی ایجاد شد. به منظور پیروی از قوانین جدید ، چراغ های مه شکن به سپر اضافه شدند ، مگر در آفریقای جنوبی. برای کاهش سرقت ، سیستم ایموبیلایزر موتور موجود بود. TX Limited با 8 صندلی از پایه TX با ریل سقف ، زیر آینه عقب ، پایان پانل چوبی ، بازو ، متر optitron ، خنک کننده پایه و همچنین بخاری عقب به این سری وارد شده است.

منبع : ویکی پدیا

نسل اول (J70: 1990–1996)
در آوریل 1990 ، نوع جدیدی به نام پرادو ، با جلوپنجره جلو ، گلگیرهای جلو ، کاپوت موتور و چراغ های جلو ، دوباره طراحی شد. در همان زمان ، نام هایی مانند Land Cruiser و Land Cruiser II علاوه بر ژاپن در سایر نقاط جهان نیز استفاده می شد. علیرغم طراحی بدنه روی فریم که آن را بسیار آفرود می کند ، این خودرو برای استفاده در جاده به بازار عرضه شد.

در ژاپن با تزریق سوخت الکترونیکی و گیربکس چهار سرعته اتوماتیک همراه بود. موتور دیزلی 2.4 لیتری توربوشارژ با 71 کیلووات (97 اسب بخار ؛ 95 اسب بخار) و واحد گشتاور بالا 240 نیوتن متر (177 پوند) نصب شده است. این مجموعه شامل نسخه های 2 در و 4 در است که در تریم های SX ، LX یا EX (فقط 4 درب) موجود است.

سیستم تعلیق جلو برای بهبود هندلینگ به طرح "کمک فنر از طریق فنر" تغییر یافت. با لمس یک دکمه می توانید بین مراحل جذب کننده جابجا شوید. موتور 22R بنزینی به موتور 22R-E (تزریق سوخت الکترونیکی) ارتقا یافت ، موتورهای دیزلی با موتور 2.8 لیتری (2776 سی سی) 3 لیتری جایگزین شدند و موتور 2.4 لیتری (2446 سی سی) توربوشارژ دیزل 2.4 لیتری جایگزین شد توسط موتور دیزلی توربوشارژ 2L-TE با تزریق الکترونیکی. در سال 1993 ، موتور بنزینی 22R-E با موتور بنزینی 2.7 لیتری (2693 سی سی) 3RZ-FE و موتور دیزلی توربوشارژ 2L-TE با موتور دیزل توربوشارژر 3.0 لیتری (2982 سی سی) 1KZ-T جایگزین با آلومینیوم شد. سرسیلندر. 1KZ-TE توانست NO را کاهش دهد
x و دوده داشبورد با تغییراتی جزئی در سیستم تعلیق ، ترمزها و جزئیات تریم ، با طراحی جدید جایگزین شد.

نسل دوم (J90: 1996–2002)
در ماه مه 1996 ، سری J70 تغییر شکل داد و به عنوان سری J90 پرادو ، یک مجموعه مستقل ظاهر شد. بدن بلند شد. این طرح مانند J70 همچنان در حد متوسط باقی مانده است. سیستم تعلیق جلو با طراحی مستقل و مشترک با Tacoma و Hilux Surf ساخته شده توسط Hino جایگزین شد. J90 توسط Tahara Plant ساخته شده است ، که به صورت یک فاصله محوری کوتاه سه در و پنج چرخ بلند پنج در موجود است.

در ژاپن ، سری 3 در با یک R در سری های مختلف از RZ ، RX ، RS تا RJ شروع شد در حالی که خط 5 درب با T در سری های مختلف از TZ ، TX ، TS ، TJ شروع شد. همه مدل ها با استخوان جناغی مضاعف جلو و 4 سیستم تعلیق پیوندی و همچنین 4WD تمام وقت ارائه می شدند. ABS و یک مانیتور فیلد که ارتفاع سنج ، دماسنج و فشار را نشان می دهد در همه مدل ها استاندارد بود. مانیتور صحرایی به عنوان تجهیزات استاندارد در آفریقای جنوبی در دسترس نبود. نمایش تلویزیون و مجموعه صوتی اختیاری بود.

موتورهای بنزینی شامل 2.7 لیتر (2693 سی سی) 3RZ-FE و جدید در مدل های پرادو ، 3.4 لیتر (3378 سی سی) V6 5VZ-FE بودند. موتورهای دیزلی موتور 2.8 لیتری (2776 سی سی) 3 لیتری ، 3.0 لیتری (2986 سی سی) 5 لیتری و 3.0 لیتری (2982 سی سی) 1KZ-TE بودند.

یک نسخه لوکس از J90 نیز وجود داشت که Challenger نام داشت. [نیاز به منبع] از ویژگی های Challenger صندلی های چرمی استاندارد و چوب روی داشبورد است.

در ژوئن 1999 ، تغییرات جزئی ایجاد شد. به منظور پیروی از قوانین جدید ، چراغ های مه شکن به سپر اضافه شدند ، مگر در آفریقای جنوبی. برای کاهش سرقت ، سیستم ایموبیلایزر موتور موجود بود. TX Limited با 8 صندلی از پایه TX با ریل سقف ، زیر آینه عقب ، پایان پانل چوبی ، بازو ، متر optitron ، خنک کننده پایه و همچنین بخاری عقب به این سری وارد شده است.

منبع : ویکی پدیا